توی آسمون دنیا هر کسی ستاره داره
چرا وقتی نوبت ماست آسمون جایی نداره
واسه من تنهایی درده درد هیچکس رو نداشتن
هر گل پژمرده ای رو تو کویر سینه کاشتن
دیگه باور کردم این رو
که باید تنها بمونم
تا دم لحظه مردن شعر تنهایی بخونم
بـــــــــــرای تو مینویسم آهستــه بخوان
|
جستجو
لینک دوستانسایت آوازک
طراح قالب: آوازک |
|
درباره وبلاگ نویسندگانآرشیو ماهانهلینک های ویژهدیگر امکانات |
|
[ طراح قالب: آوازک | Theme By Avazak.ir | rss ] | ||